-
by Jan Martin Wilschut
Aan het eind van dit zeilseizoen heeft Jan Wondergem te kennen gegeven zijn functie als wedstrijdcommissaris bij onze WV De Koenen neer te leggen. Hij heeft het vier jaar lang met verve gedaan. Wij spreken als trainers dan in dezelfde bewondering. Tsja, dat krijg je met zo’n naam, hè.
Behalve dan met de wedstrijden zelf heeft hij zich helemaal geworpen op het jeugdzeilen en dat heeft hij fantastisch gedaan.
Het begint al bij de aanmeldingen van nieuwe jeugdleden en dat zijn er elk jaar nogal wat. Dan moeten ze worden ingedeeld in verschillende groepen op twee verschillende dagen. Een verschrikkelijk karwei, temeer omdat er kinderen (lees: ouders) willen wisselen van dag en/of toch opeens niet willen en degenen die, wanneer de indeling eindelijk rond is, op het allerlaatste moment ook nog mee willen zeilen, maar dan alleen op de vrijdag, of…
Dan is er immer nog de zorg of er voor elke groep voldoende gekwalificeerde trainers zijn en als die er zijn om ze dan ook nog het hele seizoen enthousiast en vast te houden. Jan wist er zelfs nog een aantal reserves aan toe te voegen. Het zijn wel 18 lessen ieder jaar en elke keer weer. Als je dan nog bedenkt dat al die inschrijvingen op een correcte manier moeten worden aangeleverd bij de administratie c.q. de penningmeester en dat zoiets soms ook niet zonder slag of stoot gaat, omdat die gang van zaken nou niet dezelfde is als die van Jan Wondergem, dan kun je wel zeggen dat het vier pittige, zeg maar tropenjaren, geweest zijn.
Maar dat zag je nooit aan Jan. Altijd vrolijk en altijd geïnteresseerd in de kinderen en de lessen. Elke lesavond was hij bij de aanvang even op de Koenen om te kijken of alles wel liep zoals hij het graag wilde. En als er onverhoopt een trainer tekort was, dan sprong Jan zelf in de lesboot. Dat heb ik zelf tweemaal meegemaakt en Jan genoot dan. Hij vertelde dat-ie dat eigenlijk nog het leukste vond van zijn hele ambt.
We hebben allemaal grote bewondering voor de correcte manier waarop Jan altijd alles regelde. Het klopte altijd allemaal tot zelfs de consumptiebonnen voor de trainers die hijzelf bij aanvang van zijn “commissariaat “ in het leven had geroepen. Een broodje kroket en een biertje na afloop van de lessen waren altijd voor rekening van de Jeugdopleiding. Werd immer zeer gewaardeerd door de verwaaide en soms verregende trainers. Er waren altijd voldoende bonnen in de “witte kist”. Volgens mij werden ze op de Universiteit in Leiden stiekem gedrukt.
Het afgelopen seizoen is een prachtig en zeer succesvol seizoen voor het Jeugdzeilen geweest. Lasers, Cadetten en veel Optimisten. Vaak voeren er wel ruim 40 Koenenboten op een vrijdagavond. Een schitterend gezicht wat ook beaamd werd door vele Nieuwe Meer-bewoners vanuit hun boten, woonarken of huizen. En het was ook nog meestal prachtig weer, maar dat was het enige wat Jan niet in de hand had, anders had-ie dát ook nog geregeld.
Dit seizoen zijn er 22 Optimistenkinderen geslaagd voor hun CWO 1, 2 en 3, waarvan de laatste categorie wel vier jaar geleden voor het laatst werd uitgereikt! En er komen in november nog een stel Cadetzeilers bij met diploma’s CWO 2 en 3. Poeh, is niet niks hoor.
Een schitterend resultaat, tot stand gekomen onder de fijne en plezierige leiding van Jan. Ik weet zeker dat ik namens alle trainers/instructeurs spreek als ik zeg dat het een groot genoegen was om juist onder díe leiding jeugdtrainer bij WV de Koenen te zijn.
Hartelijk dank Jan, voor al die mooie en duidelijke jaren.
Namens alle trainers/instructeurs, Pim Dijkema
